Zoals eerder beloofd: in deze blogpost de verhalen van de gibbons en de mensen hier!

Maar eerst wat over de soorten gibbons die hier leven. Op dit moment zijn er op Highland Farm 3 soorten Gibbons: Concolor, Lar en Pileated. De meest voorkomende Gibbonsoort hier is de Lar. De Lar ziet eruit zoals de Gibbons die je altijd op plaatjes ziet. Hij is een beetje rond, fluffig en heeft een witte kring rond zijn gezicht en witte handen. De Lar wordt daarom ook wel de White-handed Gibbon genoemd en kunnen allerlei kleuren hebben, zoals zwart, bruin, beige etc. Lar Gibbons kunnen net zoals alle andere Gibbons heel hard gillen.

De Concolor lijkt op het eerste gezicht heel erg op de Lar maar als je goed kijkt zijn ze zeker wel anders. De Concolor heeft langere ledematen en is dus minder rond dan de Lar. De vrouwtjes hebben een soort oranjebruine kleur en de mannen zijn zwart. Ze hebben witte wangen en geen witte handen. De Concolor Gibbon gilt ook, maar het klinkt vaak iets meer als lachen bij hun. Soms maken ze een piepend geluid, wat ik een beetje vind lijken op het gepiep van cavia's maar dan 10 keer zo hard.

Van de Pileated Gibbon zijn er maar 2 op Highland Farm omdat ze oorspronkelijk uit Vietnam komen. Pileated Gibbons zijn een beetje wit-beige van kleur, met een zwarte buik en gezicht. Ze hebben lange plukjes haar achter hun oor en maken een heel ander geluid dan de rest van de Gibbons. Als ze gillen klinkt het een beetje als een alarm.

George

George is een bruine Lar Gibbon van 22 jaar. Hij is in het wild geboren (zoals de meeste Gibbons hier) maar toen hij jong was is zijn moeder uit de boom geschoten, waarna George uit de boom op zijn linkerzijde viel en aan de rechterzijde verlamd raakte. De jager verkocht hem en zijn nieuwe eigenaar hield hem jaren gevangen in een klein vogelkooitje waardoor zijn groei minderde. George is nu dan ook kleiner dan de gemiddelde Gibbon. Nadat hij op Highland Farm kwam in 1998 werd in 2000 zijn linkerarm, een van zijn nog goede ledematen, afgebeten door een beer die in de kooi naast hem zat.

George heeft verreweg het zwaarste leven gehad van alle Gibbons hier, maar hij is desondanks de liefste en meest betrouwbare Gibbon. George heeft zijn kooi helemaal aan het begin naast het huis en kan zo iedereen die hier komt zien. Hij kijkt je vaak na als je langsloopt en als je bij hem komt zitten komt hij na een paar minuten naar je toe gehinkeld voor een aaibeurt. George is een van de weinige Gibbons bij wie je in de kooi kan, zo lief is hij!

Jerry

Jerry is een bruine Lar Gibbon net als George en is 27 jaar. Als je Jerry ziet zie je meteen dat er iets anders aan hem is. Jerry ziet er namelijk heel klein en dik uit. Dat komt doordat zijn ruggengraat vergroeid is. Men denkt dat hij toen hij jong was door zijn baasje, een hooggeplaatst militair, werd geschopt in de rug. Zijn ruggengraat is daardoor dus permanent beschadigd. Gelukkig heeft Jerry geen pijn en kan hij vrijwel alles nog doen. Net als George is Jerry superlief en laat hij zich graag aaien. Emily, het meisje dat hier ook vrijwilligerswerk deed, merkte al op: het lijkt wel alsof de Gibbons die het meest reden hebben om mensen te haten, juist het liefst zijn.

Valentijn

Valentijn kwam als baby hier op Highland Farm. Zijn moeder was uit de boom geschoten en hij viel uit de boom, waardoor hij zijn been brak. Zijn gebroken been werd hier behandeld, en na zijn gips keer op keer eraf te hebben gekauwd was zijn been na een paar maanden eindelijk geheeld. Nu is hij helemaal gezond en speelt hij graag met een van zijn leeftijdsgenoten Songkran.

Valentijn is vernoemd naar een Nederlandse leraar die hier een paar keer is geweest. Als je hier vaak bent geweest of iets speciaals voor Highland Farm hebt gedaan vernoemen ze een Gibbon naar je. Nog een paar keer terugkomen dus :)

David

David is een Concolor Gibbon van 20 jaar oud. Hij groeide op in de dierentuin van Bangkok maar toen hij jong was werd zijn arm er afgebeten. Omdat de dierentuin een Gibbon met maar 1 arm niet aan het publiek wil laten zien hielden ze hem in een kooi, weg van het publiek. Dit gebeurt wel vaker met Gibbons die een ledemaat verliezen. Gelukkig voor David kon hij naar Highland Farm komen en daar leeft hij nu met Sonja, een andere Concolor Gibbon. Sonja en David zijn geen stelletje, want Sonja is te oud om te paren. Ze is namelijk al 46 jaar oud! David gilt constant en lijkt zich daarin niet te kunnen beheersen. Af en toe houdt hij zijn hand voor zijn mond om zichzelf te laten stoppen met praten. David is niet per se heel lief naar mensen maar doet verder geen kwaad.

Nong Chai

Nong Chai is een lichtbruine Lar Gibbon. Hij is makkelijk te herkennen omdat hij een veel dikkere vacht heeft dan de andere Gibbons en er daardoor heel fluffig uitziet. Nong Chai leefde voor dat hij naar Highland Farm kwam samen met Bobo, een andere Gibbon die nu ook hier leeft. Bobo viel Nong Chai op een gegeven moment aan waarbij hij bijna de hele hoofdhuid van Nong Chai eraf trok. De eigenaars van Bobo en Nong Chai besloten hem toen aan Highland Farm te geven. Sinds Nong Chai hier leeft heeft Charlie, een andere Gibbon, een paar vingers van zijn rechterhand afgebeten en Jane, een hele agressieve vrouwelijke Gibbon, heeft er een paar van zijn linkerhand gebeten. Nong Chai kan er gelukkig goed mee omgaan. Hij vindt het leuk om naar mensen te kijken maar zoekt niet echt contact. Vaak is hij aan het paaldansen in zijn kooi of aan het schommelen. Hij wordt daarom ook wel de 'Pole Dancer' genoemd!

Annie

Annie is een lichtbruine Lar Gibbon. Ze leefde gelukkig bij een Duits stel totdat ze niet meer voor haar konden zorgen. Annie heeft dus geen heftig verleden, zoals veel van de andere Gibbons.

Annie werd eerst gematcht met Charlie maar Charlie en Annie konden niet goed met elkaar overweg en Charlie beet haar middelvinger van haar linkerhand af. Daarna werd ze gematcht met Mock en met hem heeft ze maar liefst 5 kinderen gekregen: Raymond, die nu een baby heeft met Katie genaamd Lemon, Friday, Vera, AM (Annie & Mock) en Bai Tong. Mock overleed in september 2011 en sindsdien leefde Annie alleen. Vorige week donderdag bij het geven van het ontbijt merkten de werkers op dat Annie heel stil zat met haar hand aan een paal en niet naar beneden kwam voor het eten. Later bleek dat ze die nacht overleden was. Na een autopsie kwamen we erachter dat ze kanker had. Vrijdag hebben we Annie begraven bij de andere apen en Gibbons op de begraafplaats.

Maggie

Maggie is een zwarte Lar Gibbon die in een dierentuin is geboren. Tijdens een transport toen ze 3 maanden oud was beet haar vader haar hele rechterarm af. De dierentuin besloot haar toen naar Highland Farm te brengen.

Maggie werd gekoppeld met Jek-Lek, een zwarte Lar Gibbon. Gek genoeg beviel ze een paar jaar later van een bruine baby Gibbon, genaamd Scotty. Het was duidelijk dat de baby niet van Jek-Lek was want dan was de baby zwart geweest. Waarschijnlijk heeft Maggie met Mock, een Gibbon die in de kooi naast haar zat, door het hek heen gepaard.

2 jaar later beviel ze van Maria, dit keer wel een zwarte Gibbon en dus wel een kind van Jek-Lek. Maria heeft zelf nu 2 kinderen met Roger: Robyn (ja, vernoemd naar de vrijwilliger) en Mod-Dum, een van de baby's die 's avonds in de woonkamer speelt. Toen Jek-Lek overleed werd ze met James gepaard. Samen kregen ze Tangmo. James en Maggie leven nu nog steeds samen.

Dan nu de mensen hier, en dan voornamelijk Robyn!

Robyn kwam de vrijdag van mijn 2e week hier aan. Ze viel al gelijk heel erg op doordat ze een paarse rand haar heeft aan de voorkant. De rest van haar haar is geblondeerd. Robyn is een 50-jarige veganistische lerares uit Australië. Ze droeg een t-shirt met erop 'treehugger' en een zwart-roze gestreepte broek. Ze is dus best wel een aparte verschijning.

Hier wat quotes van Robyn om haar wat beter te weergeven!

Emily (medevrijwilliger): ik ben zo blij dat ik 4G heb, dan kan ik gewoon weer dingen opzoeken op Google enzo!

Robyn: 'or you can look it up in a book.'

Vond ik wel een aparte opmerking aangezien er hier nauwelijks boeken zijn, in boeken niet alle informatie die je wil staat en je in plaats van moeilijk te doen ook gewoon het internet kan gebruiken.

Robyn: 'Ik was een keer met mijn klas op een golfbaan. Er was daar een groep eendjes. 1 kind sloeg met zijn golfclub op de eendjes. One teacher had to hold me back or I swear I would have killed him!'

Dat was niet als grapje bedoeld, ik denk oprecht dat ze hem had vermoord want ze haat mensen om de een of andere reden.

Robyn: 'Oh, I could have never had children. I would have killed them by the time they were 2.'

Vond ik ook wel een aparte opmerking, want ze impliceert eigenlijk dat ze kinderen vervelend vindt en zelfs niet uit kan staan maar toch is ze leraar geworden?

Robyn: 'Als een van mijn leerlingen een insect doodt, schors ik hem. Heb ik al een keer gedaan bij een kind dat een bij doodde.'

Ik: 'Maar wat nou als het insect aan het steken is? Dan ook niet?'

Robyn: 'Oh no. Toughen up princesses.'

Emily vertelde me dat ooit een van de werkers om de een of andere reden een van de honden een schop gaf. Robyn werd toen zo boos dat ze hem een schop teruggaf (ook al zijn de werkers heel goed met dieren en was het waarschijnlijk niet eens een schop).

Verder zijn de enige mensen die op dit moment hier zijn Pharanee, Knok (de manager), en de werkers: Oot, Mr Chai, Mr Wai en Taiween. De werkers zijn heel aardig maar ze kunnen echt totaal geen Engels dus het is een beetje moeilijk communiceren met ze. Maar meestal komen we er wel uit.

Zaterdag neem ik de bus naar Bangkok en zondag vlieg ik naar Nepal. Daar begin ik weer met een cultuurweek en daarna heb ik 3 weken het straathondenproject. Dus volgende week weer een post over de cultuurweek!

Liefs Nicky